من تو را ميخواهم

من تو را ميخواهم که ز گل نازتري

من تو را ميخواهم که سزاوار تري

من تو را ميخواهم که به تو تکيه کنم

و به هنگام غروب سر به دامان تو بگذارم و در خواب روم

من تو را ميخواهم نه به معناي هوس

دل من خانه تو نه به عنوان قفس

تو زگل نازتريني ، تو سزاوارترين

تو مرا با خود تا اوج سفر خواهي برد

و در آنجا روزي قصه اي خواهي گفت

که در آن قصه خدا خواب نبود

دل من چون دل يک سرو بلند

پر زآوازه غم انگيز ني و ناي نبود

تو مرا خواهي برد به سر انجام زمان

قصه ات شيرين بود .....

من تو را ميخواهم که ز من ياد کني

دل غمگين مرا به خنده اي شاد کني

من تو را ميخواهم چون تفاوت داري

در دلت حجب و حيا ، فقط صداقت داري

من تو را ميخواهم که همه بود و نبودم باشي

و در اين راه دراز تو تمام تار و پودم باشي

گرچه من با تو به اندازه يک کوه تفاوت دارم ...

راه من سوي ديار سرد و خاموش فراموشيهاست

راه تو سوي ديار عشق و سرافروزي هاست

بي تو اکنون شايد ، پرپر خاطره ها باشم من

بي تو اکنون شايد ..... نه ..... نه

من هميشه منتظر مي مانم